بذر شنبلیله ( برند چشمه )

نام محصول : بذر شنبلیله . نوع : بسته بندی خانگی . وزن : 10 گرم . برند : چشمه . بذر فوق کاملا سورت شده میباشد . بذر شنبلیله (که به آن تخم شنبلیله هم گفته می‌شود) دانه‌ای زرد مایل به قهوه‌ای‌رنگ است که از گیاه شنبلیله (نام علمی: Trigonella foenum-graecum) به دست می‌آید. این گیاه بومی نواحی مدیترانه‌ای و غرب آسیاست و در طب سنتی و آشپزی کاربرد زیادی دارد. خواص بذر شنبلیله: کاهش قند خون (مفید برای دیابت) کمک به هضم و بهبود عملکرد گوارشی افزایش شیر در مادران شیرده کاهش کلسترول و چربی خون خاصیت ضدالتهابی کاربردها: در آشپزی: در ادویه‌جات هندی، خورش‌ها یا ترشی‌ها استفاده می‌شود. در طب سنتی: به صورت دم‌کرده، پودر، یا خیسانده برای درمان برخی بیماری‌ها. در تهیه محصولات آرایشی و دارویی: برای رشد مو، شفاف‌سازی پوست و موارد مشابه. بذر شنبلیله را می‌توان در بسیاری از مناطق ایران کاشت، چون این گیاه نسبتاً مقاوم است و با شرایط اقلیمی مختلف سازگار می‌باشد. اما برای عملکرد بهتر، برخی مناطق مناسب‌تر هستند. شرایط مناسب برای کشت شنبلیله: آب و هوا: معتدل تا گرم و خشک خاک: خاک‌های شنی-رسی با زه‌کشی مناسب و pH خنثی تا کمی قلیایی نور خورشید: آفتاب‌دوست است و به نور کامل نیاز دارد دما: دمای بین 15 تا 30 درجه سانتی‌گراد مناسب‌ترین بازه رشد است مناطق مناسب برای کشت شنبلیله در ایران: استان‌های غربی: کرمانشاه، همدان، کردستان، ایلام استان‌های مرکزی و شمال شرق: اصفهان، یزد، خراسان رضوی و جنوبی استان‌های جنوبی (در فصل‌های خنک‌تر): فارس، بوشهر، کرمان استان‌های شمالی (با کنترل رطوبت): گلستان، مازندران و گیلان (در اراضی با زه‌کشی خوب) نکته مهم: شنبلیله به رطوبت زیاد حساس است، پس در مناطقی با بارندگی بالا باید زه‌کشی خاک خوب انجام شود. همچنین در مناطق سردسیر باید در بهار کاشته شود تا سرما به جوانه‌ها آسیب نزند. نیاز آبی و کودی گیاه شنبلیله در حد متوسط است، ولی رعایت اصول آن باعث افزایش عملکرد و کیفیت محصول می‌شود. --- نیاز آبی شنبلیله: دوره رشد: شنبلیله به آب زیاد نیاز ندارد و نسبتاً مقاوم به خشکی است. آبیاری اولیه: بعد از کاشت، آبیاری سبک برای جوانه‌زنی ضروری است. در طول رشد: آبیاری منظم ولی با فواصل مناسب (مثلاً هر 7 تا 10 روز) بسته به دمای منطقه و نوع خاک انجام شود. در زمان گلدهی و بذر‌دهی: آبیاری کم‌تر شود تا از خواب بذر جلوگیری شود. نکته: آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی ریشه و کاهش رشد می‌شود. --- نیاز کودی شنبلیله: چون شنبلیله از گیاهان لگوم (نیتروژن‌ساز) است، نیاز زیادی به کود نیتروژنی ندارد، اما مصرف کود پایه برای تقویت رشد مفید است. کودهای پیشنهادی: قبل از کاشت (پایه): کود دامی پوسیده: 20 تا 30 تن در هکتار (برای حاصلخیزی خاک) فسفر و پتاس: مثلاً سوپر فسفات تریپل و سولفات پتاسیم به مقدار توصیه‌شده با آزمون خاک در طول رشد (تقویتی): اگر نیاز باشد، محلول‌پاشی با کودهای ریزمغذی مثل آهن، روی و منگنز مفید است. --- نکته مهم: بهترین راه برای تعیین دقیق نیاز کودی، آزمایش خاک قبل از کشت است. گیاه شنبلیله نسبتاً مقاوم است، اما ممکن است در شرایط نامساعد به برخی آفات و بیماری‌ها دچار شود. در ادامه، مهم‌ترین آفات و بیماری‌ها به همراه روش‌های مدیریت آن‌ها آورده شده است: --- آفات شنبلیله و روش‌های کنترل 1. شته‌ها (Aphids) علائم: زردی برگ‌ها، توقف رشد، چسبناک شدن برگ‌ها (ترشحات عسلی شته) درمان: محلول‌پاشی با صابون حشره‌کش یا روغن ولک استفاده از دشمنان طبیعی مثل کفشدوزک‌ها در صورت طغیان شدید، حشره‌کش‌های سیستمیک (مانند ایمیداکلوپرید) طبق توصیه کارشناس 2. سفیدبالک (Whitefly) علائم: برگ‌های زرد، ضعف عمومی گیاه، کاهش عملکرد درمان: نصب کارت زرد چسبنده محلول‌پاشی با صابون حشره‌کش حشره‌کش‌های گیاهی یا بیولوژیکی در صورت نیاز 3. کرم برگ‌خوار (Spodoptera) علائم: سوراخ شدن یا خوردگی برگ‌ها درمان: جمع‌آوری دستی در مراحل ابتدایی استفاده از حشره‌کش‌های بیولوژیک مانند Bt (باسیلیوس تورینجینسیس) --- بیماری‌های شنبلیله و روش‌های کنترل 1. پوسیدگی ریشه (Rhizoctonia / Fusarium) علائم: زرد شدن برگ‌ها، پژمردگی، پوسیدگی ریشه درمان: ضدعفونی بذر قبل از کاشت (مثلاً با قارچ‌کش کاربندازیم) بهبود زه‌کشی خاک و جلوگیری از آبیاری بیش از حد تناوب زراعی با گیاهان غیراز لگوم‌ها 2. زنگ شنبلیله (Uromyces spp.) علائم: لکه‌های نارنجی یا قهوه‌ای پشت برگ‌ها درمان: حذف بقایای آلوده گیاه سم‌پاشی با قارچ‌کش‌هایی مانند تبوکونازول یا مانکوزب در صورت شدت بیماری 3. لکه برگی (Alternaria spp.) علائم: لکه‌های قهوه‌ای تیره روی برگ‌ها، خشک شدن برگ‌ها درمان: استفاده از قارچ‌کش‌هایی مثل مانکوزب یا کلروتالونیل کاشت با فاصله مناسب برای تهویه بهتر --- نکات عمومی پیشگیری: استفاده از بذر سالم و ضدعفونی‌شده رعایت تناوب زراعی (کشت نوبتی با گیاهان غیرلگوم) مدیریت صحیح آبیاری و تغذیه حذف علف‌های هرز که محل زندگی آفات هستند استفاده از شبکه آبیاری قطره‌ای برای جلوگیری از رطوبت زیاد سطح برگ